SF Special KAIDO EXO K

ข้อมูลเบื้องต้น

Talk: อันยองค่ะ กามเทพจิ่นชิง เราบังเอิญเป็นกามเทพโดยไม่รู้ตัว555 เราไปทำให้คนสองคนเค้ารักกัน ตอนแรกก็งงอ่ะ--* เราเลยถือโอกาสแต่งฟิคให้เลยและลงวันที่ 23/4/56 เราอิงเรื่องจริงเป็นส่วนใหญ่และจินตนาการบ้างบางส่วน มันอาจจะรวบรัดไปหน่อยเพราะเราไม่ค่อยมีเวลา แต่แต่งออกมาด้วยใจจริง ฝากติชนหรือจะขอฟิคแนวไหนเมนชั่นมาหาเราได้ที่ @2KLDEXO พี่โด้ พี่ไค พี่เลย์ แซงรักพวกพี่นะค่ะ...

.............................................................KAIDO..............................................................................

เนื้อเรื่อง

มนุษย์ทุกคนเกิดมาล้วนแต่ต้องมีความรักและการที่มีความรักไม่ถูกต้องตามที่ฟ้ากำหนดก็มักจะเกิดความทุกข์ตามมา บางคนก็ไม่กล้าที่จะบอกรักแม้จะถูกด้ายแดงบันดาลให้มาเจอกันแล้วก็ตาม มันต้องเดือดร้อนตัวแทนแห่งความรักอย่างกามเทพน้อย ผู้มีนามว่า จิ่นชิง

สวัสดีเราชื่อ จิ่นชิง เราเป็นกามเทพสาย 2 เราโดนท่านพ่อท่านแม่ลงโทษให้มาทำให้คู่รักตามด้ายแดงสมหวัง 3 คู่ เราไม่ได้ดื้อเลยนะ เราแค่บังเอิญไปทำกิ่งต้นบุปผศรหักแค่นั้นเอง --*555

แต่ไม่เข้าใจอย่างหนึ่ง ทำไมท่านพ่อกันท่านแม่ต้องให้เราไปอยู่กับมนุษย์แถมยังยึดปีก ยึดเวทย์มนต์เราอีก เราไม่รู้จักใครเลย อยู่ตัวคนเดียวด้วย เราเดินไปเรื่อยๆกลางเมืองใหญ่ ย่านที่หนุ่มสาววัยรุ่นเค้าเดินกันบางคนก็มีความสุขกับคู่ที่สมหวัง แต่เราสังเกตเห็น ม้านั่งตัวหนึ่งที่สวนอะไรนะที่มนุษย์เค้าเรียกกัน...อ๋อ สวนสาธารณะ--*  ผู้ชายวัยสักประมาณ 20 ต้นๆนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างกายมีกระเป๋าสีม่วงใบโต ในหูมีหูฟังเสียบอยู่  ใบหน้าเรียบเฉยแต่ฉายแววหล่อติดน่ารักนิดๆ  แต่แววตากลับแสดงถึงความรู้สึกกังวลเล็กน้อย ด้ายสีแดงที่ผูกติดอยู่กับนิ้วก้อยยาวจนสุดลูกหูลูกตา ยังหาไม่เจอซินะรักแท้ เราเลยเดินเข้าไปนั่งข้างๆอีกฝั่ง ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะหันหน้ามามองเราและยิ้มให้ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าหวานราวกับดอกไม้ที่เบ่งบานโลกดูสวยงามขึ้นมาทันที นี่สินะรอยยิ้มทำให้โลกสดใส เราเลยก้มหัวให้เล็กน้อยและยิ้มตอบ นั่งอยู่นานสักพักพี่เค้าเลยเก็บหนังสือเข้ากระเป๋าและหยิบขนมเยลลี่รูปผลไม้ออกมาแล้วยื่นให้ เรามองหน้าอย่างงงๆ

“เลือกเอาซิครับ ผมให้”

เรามองขนมในมือพี่เค้าแล้วตาลุกวาว

“อ่ะ นี่มันเยลลี่นิ แต่อยากกินที่มันเป็นเบอร์เกอร์มากกว่า”

ไม่รู้อะไรทำให้เราพูดแบบนั้นออกไปกับคนที่เราไม่รู้จัก พี่เค้ายิ้มให้เราก่อนจะเอามือมาวางไว้บนหัวเรา

“555 ขอโทษ ผมไม่ได้ซื้อมาเดี๋ยววันหลังผมซื้อมาให้เอาอันนี้ไปก่อนนะครับ”

เราเลยหยิบสีเขียวมาและก็แกะกิน

“เราชื่ออะไรครับ แล้วมาทำอะไรคนเดียวพ่อแม่ไปไหนครับ”

“หนูชื่อจิ่นชิงค่ะ เป็นกามเทพ พ่อแม่อยู่บนนู้นค่ะ”

“อ้าว แล้วหนูอยู่กับใครครับ”

“ไม่รู้ค่ะไม่มีที่อยู่”

“งั้นไปอยู่กับพี่ก่อนมั้ยล่ะครับ”

“จะให้หนูอยู่ด้วยจริงหรอ”

“ ^^ ครับ ปะกลับบ้านกันมันค่ำแล้ว พี่ชื่อเลย์นะ”

พี่เลย์เป็นพี่ชายคนแรก เป็นเพื่อนคนแรก และเป็นครอบครัวคนแรกที่อยู่บนโลกมนุษย์ของเราเลย เราได้ไปอยู่ที่หอพักพี่เลย์และได้รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับมนุษย์ พี่เลย์ก็ใจดีกับเรามากเลย แต่เราก็ใม่ได้อยู่กับพี่เค้าตลอดหรอกเพราะพี่แกต้องเรียน ไปมหาลัย บางครั้งพี่แกก็ให้เราไปด้วยและได้เจออะไรใหม่ๆ วันนี้เราก็ได้มาที่มหาลัยของพี่เลย์อีก เรามาบ่อยจนชินแล้วล่ะ 555 --*

“จิ่นชิงครับ เที่ยงเจอผมอยู่ตรงที่เดิมนะครับ จะไปกินข้าวกัน”

“ค่ะพี่เลย์ ตั้งใจเรียนนะค่ะ”

“ครับ กามเทพน้อยของผม ^^”

พี่เลย์ยีหัวเราก่อนจะส่งยิ้มหวานตามมา เราเลยจิ้มตรงร่องบุ๋มตรองแก้มขวาพี่เลย์ไปทีนึ่งก่อนพี่เลย์จะเดินออกไป น่ารักอ่ะ เราเลยมานั่งเล่นเกมใน IPOD ที่พี่เลย์ทิ้งไว้ให้แก้เหงาอยู่ตรงม้านั่งให้ต้นไม้ ไม่ทันสังเกตก็มีผู้ชายตัวเล็กตาโต หัวเกรียน น่ารักมากๆเลย เผลออาจจะน่ารักกว่าเราด้วยซ้ำ --* มานั่งข้างเรา

“สวัสดีครับ”

พี่เค้าทักเรา ก่อนจะยิ้มให้เรา น่ารักจัง แก้มน่าหยิก--*

“มานั่งทำอะไรคนเดียวครับแซงน้อย^^”

“อะไรคือแซงน้อยค่ะ”

O_0 ฮือ อย่าทำตาโตซิค่ะพี่สาว??

“แซงน้อยก็ใช้แทนน้องสาวไงครับ”

“อ่อ ค่ะ^^”

“แล้วแซงน้อยชื่ออะไรหรอครับ แล้วมานั่งทำอะไรคนเดียว”

“หนูชื่อจิ่นชองค่ะ มารอพี่เลย์ พี่เลย์ไปเรียน”

“งั้นให้พี่อยู่เป็นเพื่อนมั้ย พี่ไม่มีเรียนเช้า พี่ชื่อดีโอ เรียกโด้เฉยๆก็ๆได้”

“ขอบคุณค่ะพี่โด้”

พี่เค้าใจดีขี้เล่นมากเลย คุยกันไปคุยมาก็มีลูกฟุตบอลมาจากไหนไม่รู้ พุ่งมายังเรา

“เฮ้ย!!!แซงน้อยระวัง!!!”

ปึก!!!

><!! เกิดอะไรขึ้นทำไมไม่เจ็บเลย เราค่อยๆลืมตาพบว่าพี่โด้ใช้มือปัดลูกฟุตบอลลูกนั้นก่อนที่มันจะโดนหัวเรา และมีผู้ชายตัวสูง ผิวคล้ำ น่าตาดีวิ่งออกมาจากสนามตรงมาหาพวกเรา พบแล้วรักแท้ ด้ายสีแดงของทั้งคู่เปล่งแสงออกมาทำให้เวลาหยุดเดินชั่วครู่ เราเลยใช้จังหวะนั้นแผงบุปผศรปักเข้าที่อกซ้ายของทั้งคู่และทุกอย่างก็กลับมาสู่สภาวะปกติ ร่างของชายหนุ่มหยุดอยู่ตรงหน้าเรา

“ขอโทษครับเป็นอะไรหรือเปล่า”

“นี่นาย ไอ้เด็กดำ ทำไมเล่นไม่ระวังหะ!! โดนแซงน้อยหัวแตกขึ้นมาจะทำไง”

“โถ่ พี่โด้มาเป็นชุดเลย แล้วแซงน้อยเป็นใคร อย่าบอกนะว่าพี่นอกใจผม มานั่งจีบสาวสวยอ่ะ”

“นอกใจบ้าบออะไรของนายหะ ฉันกับนายไม่ได้เป็นไรกันสักหน่อย”

“เดี๋ยวก็เป็นเชื่อผมดิ”

“ใช่ค่ะ พี่โด้อีกไม่นานหรอก 55”

หลังจากฟัง 2 คนนี้ทะเลาะกันอยู่นานเราก็ได้พูดซักที

“เห็นมั้ยแซงน้อยพูดถูก ว่าแต่แซงน้อยชื่ออะไรหรอครับ”

“จิ่นชิงค่ะ แล้วพี่ดำล่ะค่ะ”

“--* อย่าเรียกพี่ดำซิครับ พี่ชื่อไค”

“555 ค่ะ พี่ไค ^^ ”

“อ่ะ แซงน้อยน่ารักจังเลย”

“นี่เด็กดำ อย่ายุ่งกับแซงน้อยของโด้นะ”

พี่โด้หวงเราอ่ะ ดูดิพี่ไคจะจับแก้มเราเฉยๆพี่โด้ก็ดึงเราไปกอด 555

“จงอินเร็วหน่อยซิ ทำไรอยู่ว่ะ””

เสียงตะโกนดังมาจากในสนามพี่ไคเลยต้องรีบไปโดยที่ไม่ลือโบกมือให้เราและส่งจูบให้พี่โด้ >//<555 พี่โด้เขินแกล้งดีกว่า

“พี่โด้พี่ไคหล่ออ่ะ แซงขอได้ป่ะ”

“O_0  ไม่ได้นะแซงน้อย น้องดำของโด้นะโด้หวง”

“555 ทำเป็นหวง ชอบพี่ไคหรอ”

“>//<บ้าอ่ะแซง ใครจะไปชอบ”

“อ้าว ไม่ชอบแล้วหวงทำมั้ยอ่ะ”

“>//< แซงอ่ะหยุดแซวได้แล้ว”

“^^ หยุดก็ได้ค่ะ”

“จิ่นชิง”

นานพี่เลย์ก็เดินมาหาเรา เที่ยงแล้วหรอ เร็วจังเลย

“อ้าว พี่เลย์นี่เที่ยงแล้วหรอ”

“ครับ แล้วนี่คุยกับใครอยู่หรอ”

พี่เลย์เดินมายีหัวเราก่อนจะมองและใส่ยิ้มให้พี่โด้ พี่โด้เลยแนะนำตัว

“ อ่ะ สวัสดีครับ ผมโดคยองซูครับ เรียกดีโอก็ได้”

“ผมจางอี้ชิง หรือ เลย์ครับ”

“ยินดีที่ได้รู้จักนะคับเลย์ ^^”

“แซงว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ ไปด้วยกันทั้งหมดเลย”

ไม่นานพวกเราทั้ง 3 ไม่ซิ 4คนกับพี่ไคก็สนิทกันมากขึ้น พี่ๆทั้ง 3 พึ่งรู้ว่าต่างคนต่างเรียนญี่ปุ่นเหมือนกัน(มั้ง)555ช่างเถอะ พี่โด้ชวนเรากับพี่เลย์ไปกินไอติมบ่อยๆและพี่โด้ก็ชอบงอนและเถียงกับพี่ไคบ่อยหรือว่าบุปผศรของเราจะไม่ได้ผล พี่ไคพี่โด้เป็นคนร่าเริง ชอบกวน ชอบเล่นเหมือนเด็กๆผิดกับพี่เลย์ที่เงียบและดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่า...บ้างครั้งพี่โด้ก็ชวนเราไปนอนบ้านพี่แก แต่พอไปทีไรพี่ไคก็ตามไปป่วนทุกที 2 คนนี้ชักจะยังไง นี่ก็ผ่านมาเดือนกว่าแล้วที่เราลงมายังโลกมนุษย์ 555 เร็วจริงเลย วันนี้พี่ไคกับพี่โด้มีเรียนเช้าเลยไม่ได้มาป่วนเราที่บ้านพี่เลย์ พี่เลย์เลยชวนเราไปกินไอติมจู่ๆพี่เลย์ก็ถามเรา

“จิ่นชิงครับพี่ถามไรหน่อยซิ”

เราที่กำลังคาบช้อนไอติมอยู่หันไปมอง

“ได้ซิค่ะ ว่ามาเลย”

“กามเทพนี้ มีความรักได้มั้ยครับ”

--* ถามคำถามได้จี้จุดเหลือเกิน เราเลยวางช้อนไอติมแล้วก้มหน้าเล็กน้อย

“...”

“ถ้าไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรนะครับ”

“จริงๆแล้ว กามเทพมีความรักได้นะค่ะ แต่ไม่สามารถรักกับมนุษย์ได้”

“แล้วแซงน้อยเคยรักมนุษย์รึเปล่าครับ”

“แซง...แซงไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกรักมันเป็นแบบไหน..พี่เลย์รู้รึเปล่าว่าแซงไปเจอเด็กคนนึ่งมา น้องคนนั้นเป็นเด็กดีมากเลย แซงรู้จักมาได้ซักพักแล้วแหละ แซงรู้สึกว่ามีความสุขและได้ยิ้มตลอดเวลาเลยที่แซงอยู่กับน้องเค้า...แต่แซงก็รู้สึกโกรธเวลาที่มีเด็กผู้หญิงมาใกล้น้อง แซงรู้สึกว่ามีหนามกุหลาบมาจิ้มที่อกซ้าย...เวลาน้องเค้าบอกว่าคนนั้นคนนี้น่ารัก..มันคืออะไรอ่ะพี่เลย์...แซง...แซงเป็นไรค่ะ”

“โอ๋ๆ เด็กน้อย ไม่ร้องนะ”

พี่เลย์ เอื้อมมือมาเช็ดสิ่งที่เรียกว่าน้ำตา ซึ่งเกิดมา กามเทพอย่างเราไม่เคยมี ทำไมกัน...ทำไมเราถึงมีน้ำตา

“...”

“แซงรู้มั้ย สิ่งที่แซงเล่ามาทั้งหมด เค้าเรียกว่าความรักมนุษย์มีความสุขเมื่อได้อยู่กับคนอื่น ทั้งหมดนี้แหละคือความรัก .....แซงน้อยรักน้องคนนั้นแล้ว...”

“อย่างนี้นี่เองหรอค่ะความรัก แต่ความรักก็ต้องมาพร้อมกับความสุข แต่ทำไมแซงรู้สึกไม่มีความสุขเลยค่ะ”

“มันก็แล้วแต่คนนะแซง ของแซงแซงรักแบบไม่รู้ตัวหรือน้องคนนั้นอาจจะไม่รู้ว่าแซงรักหรือเค้าอาจจะมีคนที่รักอยู่แล้ว แซงเลยเป็นทุกข์ ความสุขที่แท้จริงคือการที่เราเห็นคนที่เรารักมีความสุขต่างหาก ไม่ว่าเค้าจะรักเราหรือไม่ ถ้าเค้ามีความสุขเราก็มีความสุข....ถึงเราจะรักเค้ามากขนาดไหนก็ตาม...”

“...พ...พี่เลย์...ร้องไห้...”

พี่เลย์สะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเช็ดน้ำตาออกจากแก้มแล้วหันมายิ้มให้เรา รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น

พี่เลย์ฝืนยิ้มทั้งที่สายตายังมีแววเศร้าป่นทุกข์อยู่ แซงอยากช่วยพี่เลย์นะ แต่ตอนนี้ พี่เลย์ยังหาคนที่ใช่ไม่พบ ถึงแซงจะเป็นกามเทพแต่ก็ไม่สามารถแผงบุปผศรได้ถ้าคู่รักยังไม่เจอกัน

“พี่ไม่เป็นไรหรอกครับ...ปะกลับบ้านกัน”

“ค่ะ”

.......

วันนี้อากาศดีจังเลยพี่เลย์พาเรามามหาลัยอีกแล้ว ช่งนี้พี่แกเริ่มยุ่งไปไหนมาไหนพี่แกก็จะหิ้วเราไปด้วยตลอด เราเลยเดินไปที่โต๊ะประจำที่เคยรอพี่เลย์ นั้นมันพี่ไคกับพี่โด้นิเราเลยเดินเข้าไป

“น้องดำอย่าหยิกแก้มโด้ซิ”

“ก็พี่โด้น่ารักน่าหยิกนี่ครับ...ฟอดดด”

“อ่ะ..น้องดำบ้า>//<”

--* เออเรายังอยู่นี่นะดูเหมือนว่าสองคนนี้จะไม่เห็นเรา ยังคงกอดรักฟัดเหวี่ยงกันต่อไปนี้

“โอ้ย!!!”

ได้ผลทั้งคู่หันหน้ามาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

“เป็นไรแซงน้อย”

“มดอ่ะพี่โด้  ไม่รู้ใครมาทำน้ำตาลหกแถวนี้” แกล้งดีกว่า

“พี่โด้ ~กอดหน่อย”

เราเดินไปเกาะแขนพี่โด้แล้วทำหน้าอ้อนใส่

“ได้~”

“ไม่ได้!!!นะ แซงพี่โด้ของผม”

“อ่ะ!!!”

ไม่ทันที่พี่โด้จะตอบตกลงก็โดนพี่ไครวบไปนั่งอยู่บนตักไปแล้ว

“ง่ะ.โด่~ หวงไปได้..งอนพี่ไค 5 วิ”

“จะไมให้หวงได้ไงล่ะครับแซง...แฟนไค(ใคร)ก็รักไคก็หวง...”

--*

ป้าบ!! เสียงฝ่ามือพี่โด้ตีเข้าที่แขนพี่ไค

“น้องดำอายแซงมั้งเถอะ”

รักกันแล้วหรอ ตอนไหนทำไมไม่รู้เรื่อง แต่ก็ดีแล้วนี่เราก็ทำสำเร็จแล้ว 1 คู่ ถึงเราจะอยากรู้ว่าเป็นแฟนกันได้ไงก็เถอะ

ที่จริงความรักของมนุษย์ไม่จำเป็นต้องพึ่งบุปผศรของเราก็ได้ ถ้ามนุษย์คู่นั้นมีศรัทธาในความรัก ก็จะสามารถรักกันได้เอง............................

The End

เก็บตก

เราพึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำไปที่โต๊ะประจำ  พี่โด้ไปไหนนะ เอะพี่ไคนิ แกล้งพี่ไคดีกว่า

“สวัสดีคับแซง”

“ค่ะ พี่ไค พี่โด้ล่ะ”

“ไม่รู้สิครับผมล่ะคิดถึง”

“พี่ไค พี่โด้อ่ะแซงขอได้ป่ะ”

“ไม่ได้ครับ พี่โด้เป็นของผม “

“555 พูดเหมือนกันเลยอ่ะ 2 คนนี้”

“ทำไมครับ”

“อย่าบอกพี่โด้นะค่ะ”

“ครับผม”

“มีครั้งหนึ่งแซงเคยถามพี่โด้แบบเมื่อกี่แหละพี่โด้ก็บอกว่าไม่ได้นะน้องดำอ่ะของโด้ โด้หวง มีอีกนะแซงบ่นว่าทำไมพี่โด้พี่ไคชอบกัดกันจังเลย พี่โด้เลยพูดขึ้นว่า งั้นน้องดำมาเดี๋ยวจูบโชว์เลย  แต่พอแซงทวงนะ เขินใหญ่เลยอ่ะ แอบมี Something กันนานแล้วก็ไม่บอกนะค่ะ”

“5555555 >< “

............................................................จบ.....................................................................


ช่วยเม้นเป็นกำลังใจให้ กามเทพน้อยจิ่นชิงด้วยนะคะ

ไม่แน่ในอนาคตข้างหน้าคุณอาจได้ใช้บริการจาก จิ่นชิงก็ได้^^

@2KLDEXO